Βλασφημία; Ψευδοϊστορία ή παραϊστορία; Όπως κι αν την πει κανείς, θα βρει απέναντί του υπέρμαχους ενός τρελού σεναρίου

O Ιησούς από τη Ναζαρέτ συνεχίζει να αποτελεί ένα από τα μεγάλα μυστήρια της κοσμικής ανάλυσης, καθώς για τις Γραφές ο Θεάνθρωπος και Σωτήρας Χριστός είναι κάτι ολότελα διαφορετικό.

Αφήνοντας λοιπόν την επίσημη χριστιανική θρησκεία κατά μέρος, λογής βιβλικοί μελετητές αλλά και ερευνητές του απόκρυφου μιλούν εδώ και αρκετούς αιώνες για μια υποθετική συνέχιση της γενεαλογίας του Ιησού. Ο ιστορικός εδώ Ιησούς από τη Ναζαρέτ, σύμφωνα με αυτούς που αρέσκονται στις θεωρίες συνωμοσίας, απέκτησε παιδιά με τη σύζυγό του (ή ερωμένη) Μαρία Μαγδαληνή και έφυγε από τους Αγίους Τόπους, συνεχίζοντας τη ζωή του κάπου στη Νότια Γαλλία.

Οι πρώτες αυτές αναφορές, που γεννήθηκαν στον Μεσαίωνα ή και ακόμα παλιότερα, βρήκαν πρόσφορο έδαφος στα νεότερα χρόνια, καθώς έχουν ξεδιπλωθεί τόσο σε ιστορικές μελέτες και ακαδημαϊκά δοκίμια όσο και σε εξωφρενικά συνωμοσιολογικά πονήματα που ανατρέπουν ακόμα και την ανατροπή την ίδια.

Ψευδοϊστορία, παραϊστορία, θεωρία συνωμοσίας, όπως κι αν την πει κανείς, η υπόθεση για τη συνέχιση της επίγειας ζωής του Ιησού επιμένει, παρά το γεγονός ότι η συντριπτική πλειονότητα των μελετητών υποδεικνύει με νόημα πως δεν υπάρχουν ιστορικές, βιβλικές, αποκρυφιστικές, αρχαιολογικές, γενεαλογικές ή γενετικές ενδείξεις για μια τόσο παρατραβηγμένη θεωρία.

Μια θεωρία που έζησε μια καλή δεύτερη ζωή όταν την περιέλαβε ο Νταν Μπράουν στον «Κώδικα Ντα Βίντσι» του, μιλώντας μας ατάραχα για τους απογόνους του Ιησού. Απόγονοι που, αναλόγως ποιον θα ρωτήσεις, κυμαίνονται από έναν γιο μέχρι και τρία παιδιά. Για να συμβεί βέβαια αυτό, ο Χριστός δεν πέθανε στον Σταυρό του Μαρτυρίου γύρω στο 30-33 μ.Χ., όπως υποθέτει η ιστορική ανάλυση, απορρίπτοντας έτσι ένα καλό μέρος των πατερικών κειμένων.

Κι όμως, παρά το γεγονός ότι μοιάζει ολότελα αβάσιμη, οι υπέρμαχοι της εν λόγω «βλάσφημης» υπόθεσης αναδιπλώνονται και επιμένουν πως αν κοιτάξεις σωστά, θα βρεις τις απαραίτητες αποδείξεις που τόσο αναζητάς για να πιστέψεις…

Ο Χριστός επιβίωσε της Σταύρωσης

Για να μπορεί κάποιος να κάνει έστω και λόγο για απογόνους και ευρωπαϊκές περιπλανήσεις, οφείλει να αποδείξει αρχικά ότι ο Θεάνθρωπος δεν κατέληξε στον Σταυρό του Μαρτυρίου. Ή τουλάχιστον να το υπαινιχθεί με νόημα. Μια παραδοχή που θα είχε τεράστιες συνέπειες για το χριστιανικό δόγμα, καμιά αμφιβολία.

Κι αυτό ακριβώς κάνουν οι υπέρμαχοι της θεωρίας. Μας λένε πως ο Ιησούς ναρκώθηκε απλώς κατά τη σταύρωσή του, ώστε να «μοιάζει νεκρός». Δεν αποδέχονται την ανάστασή του, μιλώντας απλώς για πανουργία και κατάφωρη εξαπάτηση του κόσμου της εποχής. Και για να αποδείξουν την υπόθεσή τους επιστρατεύουν τον μυστηριώδη Ιωσήφ τον από Αριμαθαίας.

Σύμφωνα με τους ευαγγελιστές, ο Ιωσήφ της Αριμαθείας ήταν μυστικός μαθητής του Ιησού, ήταν όμως και μια προσωπικότητα με μεγάλες διασυνδέσεις στην Ιουδαία. Ήταν αυτός, όπως μας καταμαρτυρεί ο Ματθαίος, που τα κανόνισε με τον Πόντιο Πιλάτο ώστε να αποκαθηλώσει τον Ιησού από τον σταυρό και να προετοιμάσει το σώμα του για την κηδεία.

Οι τέσσερις ευαγγελιστές δεν μας λένε όμως τίποτα άλλο για τον Ιωσήφ, αφήνοντας έτσι προνομιακό χώρο στους συνωμοσιολόγους να ξεδιπλώσουν τη θεωρία τους, σύμφωνα με την οποία ο «ευσχήμων βουλευτής» Ιωσήφ ήταν αυτός που μεσολάβησε ώστε να μη θανατωθεί ο Ιησούς, ένα αγκάθι τόσο για το τοπικό ιερατικό συμβούλιο όσο και τον κατακτητή Ρωμαίο, και να φυγαδευτεί μυστικά από την Ιουδαία.

Ο τάφος του Ιησού φαίνεται άλλωστε να ήταν ο οικογενειακός τάφος του Ιωσήφ, την ίδια στιγμή που η χριστιανική παράδοση τον θέλει μετά να συνοδεύει τον Απόστολο Φίλιππο, τον Λάζαρο, τη Μαρία Μαγδαληνή και μερικούς ακόμα σε ιεραποστολή στους Γαλάτες. Μια ιστορία ιδιαιτέρως ευνοϊκή για τους μελετητές του απόκρυφου…Δείτε την επόμενη ή προηγούμενη σελίδα πατώντας τα νούμερα